Rafal is vol waardering over zijn toenmalige werkgever Mark Röpke, maar verwonderde zich erover dat de koek en het gebak die werden geserveerd van de fabriek werden betrokken. ‘Waarom? Ik kan voor jullie bakken, zei ik tegen hem. Mark dacht dat het veel te veel werk voor me zou zijn, maar gaf me wel de kans om de appeltaart te bakken. Ik mocht het een maand proberen. Maar al na een week maakte ik ook de koekjes, de brownies en de cheesecake.’ Ter promotie van zijn eigen werk en het paviljoen had Rafal in de wintermaanden een eigen hoekje in het paviljoen, goed zichtbaar voor de gasten. ‘Ik bakte er live. De Winterbakkerij noemden we dat. Zo kon iedereen zien waar de verse koekjes bij de koffie vandaan kwamen. Dat was heel leuk om te doen.’ Rafal had het naar zijn zin bij Paal 17 en vermoedt dat hij er zonder de coronacrisis nog steeds had gewerkt. ‘Maar we moesten een tijd dicht. Toen we daarna weer opengingen, was er te weinig personeel. Ik moest steeds meer werk in de keuken doen en had steeds minder tijd om te bakken. Dat was jammer.’

Om hem verder te helpen bracht Maarten-Jeroen Rafal in contact met Rob Vos van Texel Catering. Een slimme zet, want Rob had niet alleen bedrijfsruimte voor hem te huur in Oudeschild, maar was ook geïnteresseerd in Rafals koek en gebak. ‘Nu lever ik met Bij Raaf aan Texel Catering. Daarna kwamen ook De Worsteltent, De Pelikaan en Hotel Noordzee erbij’, vertelt Rafal trots. Ook toen hij wilde investeren, wist Maarten-Jeroen raad. ‘Ik had apparatuur nodig. Een rijskast en een deegverdeler, bijvoorbeeld. En nogal wat kleine materialen. Geen grote uitgaven, maar bij elkaar was het voor mij best veel geld. Bovendien moest ik kunnen leven. In de zomer heb ik het druk, maar in de winter is er nog niet veel werk en verdien ik weinig. Gelukkig kon Maarten-Jeroen me aan financiering helpen. Ik ben blij met hem. Als ik ergens onzeker over ben, bel ik hem voor advies.’ Lachend: ‘Kijk, ik kan goed bakken, Maarten-Jeroen kan goed tellen. Hij ziet de risico’s en weet waar ik op moet letten. Dat is handig.’ Een relatief nieuwe klant is Jumbo Texel in Den Burg en in De Koog. ‘In tegenstelling tot veel andere supermarkten verkoopt Jumbo veel lokale producten. Van mij kopen ze verse broodjes. Zeven dagen per week, dus dat is best veel werk. Sinds 1 april krijg ik hulp van een parttimer, voor twaalf uur per week. In juli en augustus heb ik een fulltime medewerker. Sinds 1 mei heb ik een extra afhaalpunt bij Smakelijk & Meer in Den Burg. Ik ben dankbaar voor de goede samenwerking.’

Door meer te produceren kunnen zijn prijzen wat omlaag. Maar prijstechnisch kan hij niet concurreren met grotere bakkerijen, legt Rafal uit. ‘Als ik honderd koekjes of taarten bak, bakken zij er duizend. Maar mijn producten zijn allemaal ambachtelijk, alles bak ik met de hand. Bij mij is veel mogelijk. Ik lever bijvoorbeeld twee restaurants in Den Hoorn appeltaart. Voor het ene bak ik met kruim, voor het andere is de taart afgedekt met deeg. Het is net wat de klant wil.’ Rafal bakt ook voor particulieren. ‘Ik krijg veel complimenten. Mensen bellen me en zeggen: Ik hoor dat jij de beste taart van Texel bakt. Dat is leuk om te horen. Maar ik ben vier uur met een taart bezig en daardoor wel wat duurder dan een taart uit de winkel. Niet iedereen kan of wil dat betalen. Soms verkoop ik er maar twee per week. Gelukkig staan daar mijn zakelijke klanten tegenover. Zij zijn mijn werkgevers, zij zorgen voor zekerheid. Door hen krijg ik het steeds drukker.’