Het is Vahram niet altijd voor de wind gegaan. Hij was pas zeventien jaar oud toen hij in 1995 op Texel terechtkwam, in de opvang voor asielzoekers in De Koog. Het was een moeilijke tijd. ‘Ik mocht niet werken. Dat mag niet zonder papieren. Pas in 2006 heb ik mijn verblijfsvergunning gekregen.’ Onvermoeibaar en met een tomeloze inzet bouwde hij de afgelopen twaalf jaar een succesvol eigen bedrijf op. ‘Ik heb het heel druk, met veel vaste opdrachtgevers. Reclame maak ik niet. Ik heb geen stickers op mijn bus en ook geen website. Als je goed bent, krijg je de klus.’ Extra inkomsten Om extra inkomsten te genereren kocht Vahram in de Plevierstraat in De Koog een paar jaar geleden een huis voor de verhuur. Het pand was slecht onderhouden en moest grondig worden verbouwd. ‘Ik heb het geïsoleerd, nieuwe vloeren gelegd, centrale verwarming geïnstalleerd en er drie badkamers en drie wc’s in gemaakt. Het is nu helemaal zoals ik wil, de komende dertig jaar hoef ik er niets meer aan te doen.’ Omdat zijn bedrijf er niet onder mocht lijden, verbouwde hij het huis in zijn vrije uren. ‘Vaak was ik tot elf uur ’s avonds bezig. Nu kan dat nog, ik ben nog jong. Hard werken is niet erg. Je moet blijven bewegen, dat is goed voor je gezondheid.’

Zelf woonde Vahram met zijn vrouw Marina en hun drie kinderen (van 11, 6 en 4 jaar) al die tijd in een huurhuis in de Dorpsstraat. Geen slechte plek, maar vrij klein en zonder tuin. Ook had hij behoefte aan een bedrijfsschuur, om spullen te kunnen opslaan en werkzaamheden voor te bereiden. Toen hij van een buurman hoorde dat even verderop in de Plevierstraat een huis met vakantieappartement én schuur te koop stond, besloot Vahram er dan ook werk van te maken. Van zijn vriend Jurwert Babadzjanjan– net als hij ondernemer en van Armeense afkomst – kreeg hij de tip contact op te nemen met Maarten-Jeroen den Boer van MB Advies, die hemzelf een paar jaar geleden naar grote tevredenheid had geholpen bij de aankoop van Duinhotel Texel. Ingewikkelde casus ‘Het was een ingewikkelde casus’, vertelt Daphne de Wit, die samen met Maarten-Jeroen de financiering regelde. ‘In het kort gezegd kwam het erop neer dat Vahram meer geld nodig had dan hij op basis van de inkomsten uit zijn onderneming kon lenen.’ Goede raad was duur, ook al omdat na het tekenen van het voorlopig koopcontract er niet meer dan zes weken zouden overblijven om de zaken financieel te regelen. Om tijd te winnen werd besloten de financiering op te splitsen. Naast een ‘gewone’ hypotheek voor het huis werd naar objectfinanciering gezocht voor de vakantiewoning. Daphne: ‘Samen was het net genoeg. De voorwaarden waren relatief ongunstig, want bij objectfinanciering betaal je meer rente. Maar zo kon de koop in ieder geval doorgaan.’ Goedkopere oplossing Daarmee was het verhaal nog niet ten einde. Omdat de transactie pas op 31mei een feit zou worden, restte er nog tijd om op zoek te gaan naar een goedkopere oplossing. Bij de Rabobank werd een zogenoemde ‘combinatieaanvraag’ ingediend. Bij de beoordeling werden alle inkomsten bij elkaar opgeteld. Dus niet alleen de inkomsten uit het schilder- en klusbedrijf, maar ook die uit de verhuur van de vakantiewoning die Vahram al in bezit had én zijn nieuwe aankoop. Gunstig was ook dat bij de beoordeling nu de inkomsten van 2018, 2019 en 2020 werden meegenomen (in plaats van die van 2017, 2018 en 2019) en dat 2020 financieel een goed jaar voor Vahram was geweest. Uiteindelijk ging de Rabobank akkoord, zodat objectfinanciering niet langer nodig was en de hele aankoop bancair kon worden gefinancierd. Daphne: ‘Het fijne van een lokale bank als de Rabobank is dat die de markt goed kent en daarom ook kijkt naar het inkomen uit verhuur. In tegenstelling tot andere banken die alleen naar het grote geheel kijken. Daardoor wordt de rente die Vahram nu gaat betalen aanmerkelijk lager.’ Maarten-Jeroen is ook tevreden: ‘Dit dossier had op het eerste gezicht geen kans van slagen. Maar door slim modeleren is het toch gelukt.’ Opgetogen Vahram zelf reageerde opgetogen. ‘Ik vond het heel spannend en was bang dat ik de lening niet zou krijgen. Het zijn moeilijke tijden en banken lenen je niet zomaar meer geld. Heel knap van Maarten-Jeroen en Daphne dat het toch gelukt is. Ik ben zeer dankbaar. Maarten-Jeroen heeft de toekomst voor mij en mijn gezin veiliggesteld, schrijf dat maar op.’ Zeer te spreken is hij ook over de manier waarop ze hem hebben geholpen. ‘Ik ben handig met klussen, niet met papieren. Maar als ik het niet snapte, kon ik altijd langskomen. Met een kopje koffie erbij legde Maarten-Jeroen het dan nog een keer uit.’