Oosterhof Wonen kent inderdaad een lange geschiedenis, die teruggaat tot 1891, toen het werd opgericht door de familie Vlessing. In 1966 kwam het in handen van medewerker Harm Oosterhof en zijn vrouw Marie, de ouders van Jan en Kees. Biem en Monique beschikken over de ervaring die past bij zo’n rijke historie. Biem werkte al eens vijf jaar bij de woninginrichtingzaak, nadat hij eerder bakker en kok was geweest. Als 35-jarige maakte hij een carrièreswitch. ‘Mijn neef Sil werkte bij Oosterhof. Hij vertelde dat ze iemand zochten om vloeren te leggen. Dat had ik nooit gedaan, maar als je een beetje handig bent, is het goed te leren.’ Bij Oosterhof deed hij ook zijn eerste ervaring als verkoper op. Daarna koos hij voor het avontuur. ‘Ik had mijn hele leven geroepen dat ik nog eens aan de overkant wilde werken. In 2009 solliciteerde ik bij Beter Bed en werd ik aangenomen.’ Beter Bed is een internationaal opererend bedrijf, met tot voor kort ruim tachtig vestigingen in Nederland en meer dan elfhonderd in heel Europa. Biem was er direct op zijn plaats. ‘Na acht maanden had ik meer verkocht dan het hele team samen en werd ik gevraagd om filiaalmanager in Schagen te worden.’ Om medewerkers ‘scherp’ te houden, wisselen ze bij Beter Bed regelmatig van locatie. Ook worden ze soms ingezet bij vestigingen die krap in hun personeel zitten. Als invaller leerde Biem in de winkel in Den Helder Monique kennen, die daar al sinds 1998 werkte. ‘Ik was op zoek naar een bed en zag op de deur een briefje dat ze een verkoper zochten’, vertelt ze. ‘De moeder van een klasgenootje van mijn dochter werkte er al. Zo ben ik het vak ingerold.’

Ondertussen was Biem ‘weggekocht’ door concurrent Swisse Sense. Maar niet voor lang. ‘Na één dag stond mijn oude rayonmanager in de winkel. Hij had van de directeur op zijn flikker gehad dat hij mij had laten vertrekken. Ze wilden me terug.’ Lachend: ‘Ik ben gegaan. Onder gunstiger voorwaarden, uiteraard.’ Vraag is wat hem zo gewild maakte. ‘Ik denk mijn nuchterheid’, vermoedt hijzelf. ‘Ik houd niet van praatjes. Ik heb eens één dag in de vestiging bij de Amsterdam Arena gewerkt. Ik was er niet geschikt voor. Niet glad genoeg.’ Monique: ‘Op Texel is het wéér anders, nóg gemoedelijker. Doe maar gewoon. Een klant valt hier in katzwijm als je bij binnenkomst zegt: Welkom bij Oosterhof.’ Sinds vorig jaar wonen Biem en Monique op Texel. ‘Elke Texelaar wil ooit terug’, verklaart Biem droog. Monique knikt naar hem: ‘Je bent Texelaar. In hart en nieren.’ Biem: ‘Ik heb hier de rust weer. Heerlijk!’ Terwijl Biem bij Beter Bed bleef, besloot Monique op zoek te gaan naar een baan op Texel. ‘Ik werkte op dat moment in Heerhugowaard en was dagelijks veel tijd kwijt met reizen. Ik heb een open sollicitatie naar Oosterhof gestuurd. Ik had mazzel, er ging net iemand weg.’

En nu zijn ze dus toe aan de volgende stap. Ze hebben er alle vertrouwen in. Monique: ‘Het is een mooi bedrijf, met kwalitatief uitstekende spullen, personeel met veel ervaring en een goede sfeer. We zullen onze eigen accenten leggen, maar het concept blijft hetzelfde. Bij ons kun je terecht voor een complete woninginrichting.’ Biem: ‘Service is onze grote kracht. Is er een wieltje van een stoel, dan gaan we naar de klant om het te repareren.’ Monique: ‘Als aan de vaste wal een boxspring niet door het trapgat past, dan laat je ’m staan. Bij Oosterhof zoeken we mee naar een oplossing om ’m toch boven te krijgen.’ Ze hebben het druk met hun nieuwe leven. Maar omdat het heen en weer reizen tot het verleden behoort, krijgen ze er ook vrije tijd voor terug. Tot geluk vooral van Biem, een gepassioneerd drummer. Liefhebbers kennen hem als de man die ooit op Strenderpop met vijf verschillende bandjes optrad. ‘Ik kan uren achter mijn drumstel zitten. Lekker met een koptelefoon op, nieuwe ritmes en breaks uitproberen, dat geeft me totale ontspanning. Woensdagavond is voor onze band, Bluesselect. Dat is vaste prik, al jaren, ook toen ik aan de overkant woonde. Door alle drukte heb ik de afgelopen maanden een paar keer verstek moeten laten gaan. Maar ik kijk er nu alweer naar uit om het op te pakken.’